Wraki: STEUBEN

Nazwa
STEUBEN
.

Pozycja
55°13’26” N
016°40’48” E
.

Przebieg służby
Statek został wybudowany w 1923 roku w stoczni Vulcan Werft, Stettin (Szczecin) na zamówienie linii oceanicznych Norddeutscher Lloyd (North German Lloyd), Bremen. Początkowo nosił nazwę MÜNCHEN i była to już trzecia jednostka armatora bremeńskiego o tej nazwie. MÜNCHEN wyruszył w swoja podróż dziewiczą 21 czerwca 1923 roku z Bremen do Nowego Jorku. Był pierwszym niemieckim statkiem, który wpłynął do tego portu od zakończenia I wojny światowej. Przez lata swojej służby odbywał regularne rejsy do U.S.A. 11 lutego 1930 roku po gwałtownym pożarze, który strawił jego wnętrze, osiadł na dnie Hudson River w Nowym Jorku. Przyczyną pożaru był samozapłon transportowanego ładunku potasu i torfu. Wkrótce po tym wydarzeniu został podniesiony i prowizorycznie naprawiony w stoczni Brooklyn. Jeszcze w maju tego samego roku dotarł z powrotem do Bremen. W Bremen statek poddano generalnemu remontowi i przebudowie, a następnie zmieniono nazwę na GENERAL VON STEUBEN.
GENERAL VON STEUBEN powrócił na trasę obsługiwaną uprzednio przez MÜNCHEN i pływał na niej jeszcze od lutego 1931 do listopada 1934. W roku 1935 nastąpiły istotne zmiany w służbie statku - zyskał status statku flagowego wycieczkowców Norddeuscher Lloyd i zaczął odbywać rejsy po Morzu Śródziemnym i Norweskim. W grudniu 1938 został ponownie przemianowany na STEUBEN. W grudniu 1939 zmilitaryzowany i przekształcony w statek koszarowy, stacjonujący w Kilonii.
W 1944 gruntownie przebudowany, funkcjonował jako statek szpitalny, silnie uzbrojony w 12 dział przeciwlotniczych. Wielokrotnie uczestniczył w ewakuacji rannych z frontu wschodniego, a później transportował też uchodźców cywilnych.
W ramach tej służby 9 lutego 1945 wypłynął z Pilawy kierując się ku Kilonii, mając na pokładzie 2500 rannych, 2000 uchodźców i 450 osób załogi. Eskortę STEUBENA w tym rejsie stanowił tylko stary patrolowiec T 196. Mimo tej osłony, w nocy z 9 na 10 lutego, STEUBEN został trafiony dwiema torpedami na wysokości Ustki w odległości 5-6 mil. Atak został wykonany przez radziecki okręt podwodny S-13 dowodzony przez kapitana A.I. Marinesko i zatonął po kilkunastu minutach. T 196 zdołał podjąć z wody tylko ok. 300 ludzi.
.

Wymiary
Długość 179 m
Szerokość na owrężu 18,90 m
Zanurzenie 8,53 m
Wyporność 14 666 BRT
.

Napęd
4 silniki MAN
prędkość 16,3 ktn
.

Uzbrojenie
12 dział przecwlotniczych
.

Głębokości
Najmniejsza głębokość na wraku 49 m
Głębokość na dnie 72 m